Teugelkreupel

Teugelkreupel:

We noemen een paard teugelkreupel als het in stap met ongelijke passen (niet meer tactzuiver) gaat lopen en dat in vrijheid zonder ruiter niet doet.Teugelkreupel is bijna altijd een aanleuningsprobleem, het paard drukt zich op in de hals, drukt de rug weg en stapt niet meer van achteren naar voren door het lijf.

Veel paarden doen dit als ze teveel vastgehouden worden door de ruiterhand waardoor de ruiterhand dus de gang naar voren blokkeert.Of de ruiterhand gaat niet mee in de beweging, waardoor het paard zich stoot in de mond en daardoor hals/rugspieren vastzet.

In enkele gevallen doet een paard het als hij gespannen is waardoor hij zich probeert op te drukken in de hals en de rug weg te drukken.Die spanning kan voortkomen uit stress,dit kan zijn wedstrijd stress, of het komt voort uit angst, bijvoorbeeld doordat een paard verkeerd gereden is en daarbij nare ervaringen opgelopen heeft.Bij dit laatste is de oplossing wat complexer omdat er dan wat verder gekeken dient te worden dan alleen het rijtechnische gedeelte. 

De oplossing: is terug gaan naar de basis, een goede verbinding zien te krijgen van achteren naar voren waarbij het paard het neusje eruit heeft, de hals rekt en de ruiterhand ten alle tijden wilt volgen.Bij te weinig contact (klapperende teugels) zal het paard zich er ook uit drukken, in dat geval moet de ruiter het paard beter met het been naar de hand toe drijven.En zorgen voor een stabieler/fijner contact met de paardenmond zonder dat de ruiter trekt. Klapperende teugels of boogjes in de teugels geven steeds “rukjes” in de mond wat niet prettig is voor het dier. Een stabiel contact vanuit een ruiterhand die meegaat in de beweging zorgt er voor dat het bit stiller in de mond ligt en de ruiter subtieler kan communiceren met het paard.

In stap deint het paard met z’n hoofd/hals, de ruiter laat z’n hand meevoeren naar voren in de beweging zodat het paard vloeiend door z’n lijf kan stappen.In de praktijk betekend een “stille hand” dus geen hand die stil op de plek blijft staan. (een veel gemaakte fout) Maar een hand die meegaat in de beweging van het paard.In de praktijk kun je het herkennen als een paard stapt ,en op het moment dat de neus iets naar voren gaat de hand van de ruiter automatisch volgt zonder dat er een verandering te zien is in de aanleuning.Ook zie je bij de volgende beweging (het moment dat het paard z’n benen optilt) dat de hand weer iets terug komt zonder dat de aanleuning veranderdt of de ruiter terug werkt.

Hier zie je heel duidelijk een teugelkreupel paard, het paard drukt de hals er naar boven toe uit, de rug word naar beneden toe weggedrukt en het achterbeen kan niet meer doortreden waardoor de voorwaarste beweging word geblokkeerd.

Hier zie je een paard die goed stapt, de beweging is naar voren en dus naar de mond toe van het paard.Het dier loopt in een goede verbinding van achter naar voren.Hij gebruikt zijn rugspieren en de rug kan nu de ruiter dragen.Ook is de bovenste halslijn aangespannen en naar voren toe.De achterbenen kunnen nu ondertreden en het paard kan goed door en naar voren stappen.

Note: voor ieder rijtechnisch probleem geldt dat er moet worden uitgesloten dat er een fysiek probleem is van het paard..probeer altijd de beste voorwaarden voor het paard te creeren door regelmatig het gebit na te laten kijken,het harnachement en de rug te laten controleren/behandelen door fysio/ostheopaat/chiropractor etc.